Hayatımda gördüğüm en sinsi mahlûkattır şu sivrisinekler. Kaşla göz arasında, çaktırmadan emip kaçıyorlar kanımızı, bu şerefsizler. Tatlı tatlı kaşıntısı da sonradan çıkıyor. Tüm gece em em, hayvan çatlamıyor da orta yerinden yahu. Hayır, artık senin kanını taşıdığından duygusal bir bağ oluşuyor aranda, vurup patlatamıyorsun duvara. Hem patlatsan ortalık kan revan olacak, öyle böyle emmiyorlar çünkü. Her yerimiz kaşımaktan yara bere. Of pof afra tafra… Sivrisinekler ölsün istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder